قاعده العبرة بعموم الفظ لا بخصوص المورد
13 خرداد 1400 توسط موسوي
قاعده« العبره بعموم الفظ لا بخصوص المورد» فقها و دانشمندان اسلامی با توجه به سبب و شان نزول و ظهر و بطن آیات، قاعده‌ای را به دست آورده‌اند و با تمسک به آن قاعده، احکام را استنباط می‌کنند. آن قاعده عبارت است از: العبرة بعموم اللفظ لا بخصوص المورد، اعتبار… بیشتر »
